ترسناک

بسم الله الرحمن الرحیم

- you have a call from Mahdi

نشسته بودم در مطب و نمی توانستم تلفن صحبت کنم . پنج باری می شد که پشت هم زنگ می زد و من بی وقفه ریجکت می کردم . راستش را بخواهید جدای در مطب بودنم ، اصلا نای فکر کردن هم نبود که مطمینا این پنج تماس پشت هم نمی تواند مربوط به لیست خرید سیب زمینی و گوجه باشد چه برسد به اینکه بخواهم لب هایم را تکان بدهم و بگویم ، بله ! حتی خسته تر از آنکه نگران شوم ، ترجیح می دادم در همین حالتی که هستم ، سرم را به دیوار کناری تکیه دهم ، چادرم را روی صورت بکشم و آرام آرام در خودم غرق شوم . بی هیچ صدایی ! بی هیچ فکری ... !

_ you have a new ...

این تکنولوژی هم عجیب بد دردی است . دستم را بی حوصله روی صفحه ی گوشی ام که از روز اول بدون قفل بوده و هست می کشم . 

- یعنیا ، ساجده من الان چه گلی سرم بگیرم ! چرا جواب نمیدی ... ؟!

بی حوصله انگشتانم ، جای تکراری چند حرف را مرور می کنند :

- چی شده ؟

- سویچ رو لطف کردی رو ماشین جا گذاشتی ، ماشین هم روشنه ! در ها هم قفل شدن ... !

سه شبی می شد که ماشین را از جایش تکان نداده بودم ، یعنی در تمام این سه شب ، همدم تنهایی های من بیدار مانده بود و کسی آن را با وجود کلید رویش نبرده بود ؟! 

چند ساعتی طول کشید تا کارم تمام شود و به خانه برسم . طبق عادت هر آخر هفته ، خانواده ی ما دور هم بودند . مهدی با عصبانیت خاصی که او را دوست داشتنی تر از همیشه نشان می داد تعریف می کرد و بقیه بلند بلند می خندیدند . من هم بلند بلند می خندیدم اما چشم هایم همان چشم های غمگین همیشگی پشت نقاب بود :

- یک دزد ، پرایدی را که کلید رویش نباشد در سیزده ثانیه باز کرده ، روشن کرده و می برد . حالا این که هم کلید رویش بود و هم ریموت در را گذاشته بود روی داشبورد بحثش به کنار است ... ! 

از آشپزخانه صدای فریاد می آید . صدا ، واژه ای آشنا را تکرار می کند ؛ ساجده ... !

- آدم قوری رو میذاره رو گاز زیرشم زیاد زیاد می کنه ؟! برنجو دم کردی چرا گازو خاموش نکردی ؟!

از دور که نگاه می کنیم ، این ها وقایع خنده داری هستند که این روز ها به شدت در زندگی من در جریانند و خانواده می گویند و می خندند اما اینجا تنها یک نفر است که ترسیده ، از چیزی که این روز ها دارد سرش می آید و دست خودش نیست ... 

درد هایم را مردانه به دوش می کشیدم

بلند می شوم ، می ایستم و به دنبال حال خوب ، مردانه ، سیاهه ی شب را قدم می زنم ... !

__

+ زیاد اونجور که باید ادبی نیست ، اونجور که باید حسمم نگفته فقط نوشتم که سبک شم ! همین !

#س_شیرین_فرد